Szilárd Bogdánffy / Katholiek Nieuwsblad
Szilárd Bogdánffy
Michaël As - 30-10-2010 13:18 uur
Szilárd Bogdánffy wordt al jaren in de gaten gehouden. De jonge priester staat bekend als een notoire lastpost. Szilárd, Hongaars voor Constantijn, zag het levenslicht in het Oostenrijks-Hongaarse Feketetó.
Wat de leiders ergert is dat hij als leraar zo geliefd is bij de jongeren. Hele groepen brengen hun vakantie met hem door. Ze houden van hem en hij lijkt wel alles te weten; ze noemen hem bewonderend hun wandelende encyclopedie.
Na weer een landje pik woont Szilárd in 1939 in Roemenië. De bazen in het land verwijten hem de Hongaarse gemeenschap te steunen die strijdt tegen de romanisering van hun land. Szilárd wordt een week voor Kerstmis met andere katholieke priesters opgepakt en de Hongaarse grens overgezet. Ook daar zijn ze niet echt blij met de priester. Onder druk van de nazi's pakken Hongaarse fascisten hem op, want Szilárd geeft joden onderdak, en helpt hen verdwijnen.
In 1944 ziet hij kans terug te keren naar Roemenië, waar hij zich ontwikkelt als een katholieke rots in de communistische branding. De oorlog gaat voorbij, maar de vervolging neemt toe. In het geheim wordt Szilárd in februari 1949 tot bisschop gewijd. Onwetend, maar wel inziend wat voor een grote invloed de priester heeft, bezoeken Roemeense leiders hem. Ze beloven hem de volle 'vrijheid' als hij leider wil worden van hún katholieke Kerk, onafhankelijk van de paus van Rome. Als hij weigert, staat binnen geen tijd de staatspolitie voor de deur en arresteert de ondergrondse bisschop. Als antwoord excommuniceert paus Pius XII op 13 juli alle communistische katholieken.
Een showproces volgt en mgr. Bogdánffy wordt naar werkkampen en de loodmijnen in Sighet Marmatiei gebracht om te eindigen in vernietigingskamp Cape Midia.
Waar hij ook zit, altijd ergeren zich de beulen. Szilárd Bogdánffy is een met de zwakken: als een medegevangene bezwijkt, neemt hij de last over. De bisschop van de Byzantijnse rite, mgr. Lugoj, verhaalt hoe hij “nederig en zacht” altijd een ander hielp. Om hem te breken wordt Szilárd Bogdánffy in de zwarte cel gestopt, een ruimte zonder raam, te smal om te zitten, onmogelijk om te liggen.
Het lichaam van de Roemeense bisschop raakt uitgeput. Eind september 1953 wordt er longontsteking geconstateerd, maar de kamparts weigert hem medicijnen. “De gevangene is deze niet waard.” Op 1 oktober 1953 vindt de Heer het genoeg en haalt zijn priester, 42 jaar oud, naar huis.
Szilárd Bogdánffy wordt komende zaterdag, 30 oktober, in Oradea – als eerste Roemeen – zalig verklaard.
