donderdag 16 december 2010
woensdag 24 november 2010
zaterdag 30 oktober 2010
Szilárd Bogdánffy / Katholiek Nieuwsblad
Szilárd Bogdánffy / Katholiek Nieuwsblad
Szilárd Bogdánffy
Michaël As - 30-10-2010 13:18 uur
Szilárd Bogdánffy wordt al jaren in de gaten gehouden. De jonge priester staat bekend als een notoire lastpost. Szilárd, Hongaars voor Constantijn, zag het levenslicht in het Oostenrijks-Hongaarse Feketetó.
Wat de leiders ergert is dat hij als leraar zo geliefd is bij de jongeren. Hele groepen brengen hun vakantie met hem door. Ze houden van hem en hij lijkt wel alles te weten; ze noemen hem bewonderend hun wandelende encyclopedie.
Na weer een landje pik woont Szilárd in 1939 in Roemenië. De bazen in het land verwijten hem de Hongaarse gemeenschap te steunen die strijdt tegen de romanisering van hun land. Szilárd wordt een week voor Kerstmis met andere katholieke priesters opgepakt en de Hongaarse grens overgezet. Ook daar zijn ze niet echt blij met de priester. Onder druk van de nazi's pakken Hongaarse fascisten hem op, want Szilárd geeft joden onderdak, en helpt hen verdwijnen.
In 1944 ziet hij kans terug te keren naar Roemenië, waar hij zich ontwikkelt als een katholieke rots in de communistische branding. De oorlog gaat voorbij, maar de vervolging neemt toe. In het geheim wordt Szilárd in februari 1949 tot bisschop gewijd. Onwetend, maar wel inziend wat voor een grote invloed de priester heeft, bezoeken Roemeense leiders hem. Ze beloven hem de volle 'vrijheid' als hij leider wil worden van hún katholieke Kerk, onafhankelijk van de paus van Rome. Als hij weigert, staat binnen geen tijd de staatspolitie voor de deur en arresteert de ondergrondse bisschop. Als antwoord excommuniceert paus Pius XII op 13 juli alle communistische katholieken.
Een showproces volgt en mgr. Bogdánffy wordt naar werkkampen en de loodmijnen in Sighet Marmatiei gebracht om te eindigen in vernietigingskamp Cape Midia.
Waar hij ook zit, altijd ergeren zich de beulen. Szilárd Bogdánffy is een met de zwakken: als een medegevangene bezwijkt, neemt hij de last over. De bisschop van de Byzantijnse rite, mgr. Lugoj, verhaalt hoe hij “nederig en zacht” altijd een ander hielp. Om hem te breken wordt Szilárd Bogdánffy in de zwarte cel gestopt, een ruimte zonder raam, te smal om te zitten, onmogelijk om te liggen.
Het lichaam van de Roemeense bisschop raakt uitgeput. Eind september 1953 wordt er longontsteking geconstateerd, maar de kamparts weigert hem medicijnen. “De gevangene is deze niet waard.” Op 1 oktober 1953 vindt de Heer het genoeg en haalt zijn priester, 42 jaar oud, naar huis.
Szilárd Bogdánffy wordt komende zaterdag, 30 oktober, in Oradea – als eerste Roemeen – zalig verklaard.
Szilárd Bogdánffy
Michaël As - 30-10-2010 13:18 uur
Szilárd Bogdánffy wordt al jaren in de gaten gehouden. De jonge priester staat bekend als een notoire lastpost. Szilárd, Hongaars voor Constantijn, zag het levenslicht in het Oostenrijks-Hongaarse Feketetó.
Wat de leiders ergert is dat hij als leraar zo geliefd is bij de jongeren. Hele groepen brengen hun vakantie met hem door. Ze houden van hem en hij lijkt wel alles te weten; ze noemen hem bewonderend hun wandelende encyclopedie.
Na weer een landje pik woont Szilárd in 1939 in Roemenië. De bazen in het land verwijten hem de Hongaarse gemeenschap te steunen die strijdt tegen de romanisering van hun land. Szilárd wordt een week voor Kerstmis met andere katholieke priesters opgepakt en de Hongaarse grens overgezet. Ook daar zijn ze niet echt blij met de priester. Onder druk van de nazi's pakken Hongaarse fascisten hem op, want Szilárd geeft joden onderdak, en helpt hen verdwijnen.
In 1944 ziet hij kans terug te keren naar Roemenië, waar hij zich ontwikkelt als een katholieke rots in de communistische branding. De oorlog gaat voorbij, maar de vervolging neemt toe. In het geheim wordt Szilárd in februari 1949 tot bisschop gewijd. Onwetend, maar wel inziend wat voor een grote invloed de priester heeft, bezoeken Roemeense leiders hem. Ze beloven hem de volle 'vrijheid' als hij leider wil worden van hún katholieke Kerk, onafhankelijk van de paus van Rome. Als hij weigert, staat binnen geen tijd de staatspolitie voor de deur en arresteert de ondergrondse bisschop. Als antwoord excommuniceert paus Pius XII op 13 juli alle communistische katholieken.
Een showproces volgt en mgr. Bogdánffy wordt naar werkkampen en de loodmijnen in Sighet Marmatiei gebracht om te eindigen in vernietigingskamp Cape Midia.
Waar hij ook zit, altijd ergeren zich de beulen. Szilárd Bogdánffy is een met de zwakken: als een medegevangene bezwijkt, neemt hij de last over. De bisschop van de Byzantijnse rite, mgr. Lugoj, verhaalt hoe hij “nederig en zacht” altijd een ander hielp. Om hem te breken wordt Szilárd Bogdánffy in de zwarte cel gestopt, een ruimte zonder raam, te smal om te zitten, onmogelijk om te liggen.
Het lichaam van de Roemeense bisschop raakt uitgeput. Eind september 1953 wordt er longontsteking geconstateerd, maar de kamparts weigert hem medicijnen. “De gevangene is deze niet waard.” Op 1 oktober 1953 vindt de Heer het genoeg en haalt zijn priester, 42 jaar oud, naar huis.
Szilárd Bogdánffy wordt komende zaterdag, 30 oktober, in Oradea – als eerste Roemeen – zalig verklaard.
maandag 21 juni 2010
Kinderen in gevaar
De door homoseksuele en lesbische koppels geadopteerde kinderen hebben zo’n hoog stressniveau dat het in bepaalde gevallen zelfs tot zelfmoord kan leiden. – constateerde men op een wetenschappelijk congres in Mexico.
“In talloze studies kan men verhalen van door homoseksuele en lesbische koppels geadopteerde kinderen lezen, die voor hun leeftijdgenoten de geaardheid van hun ouders geheim proberen te houden en hierbij veel spanning, angst, schaamte en frustratie ondervinden – waarschuuwt George Alan Rekers, professor in neurolinguistiek en gedragswetenschappen aan de universiteit van de Amerikaanse staat South-Carolina.
De professor wees erop, dat de psychische gezondheid van deze, van hun biologische ouders gescheiden, en hierdoor emotioneel nog veel meer kwetsbare kinderen, nog extra wordt bedreigd door het feit, dat zij zich in aan moeten passen aan een leefomgeving die opmerkelijk korter en labieler van aard is dan een huwelijk tussen een man en een vrouw. Bij homoseksuele en lesbische koppels komen statistisch vaker psychische en gedragsproblemen, scheiding, drugsgebruik, pedofilie en zelfmoord voor, dan bij natuurlijke koppels. Hierdoor voelen deze kinderen constant de dreiging om teruggeplaatst te worden naar het kindertehuis of overgeplaatst te worden naar een ander pleeggezin.
De conferentie in Mexico werd gehouden naar aanleiding van het feit dat de wetgevende macht van Mexicostad het voor homoseksuele en lesbische koppels mogelijk maakte om kinderen te adopteren. In de Amerikaanse staat Florida werd juist naar aanleiding van deze studie van professor Rekers het adoptieverbod voor homoseksuele en lesbische koppels gehandhaafd
De volledige studie van de professor kan men hier lezen:
http://www.catholiceducation.org/articles/homosexuality/ResearchReviewHomosexualParenting.pdf
© Magyar Kurir
http://www.magyarkurir.hu/?m_op=view&id=31314
“In talloze studies kan men verhalen van door homoseksuele en lesbische koppels geadopteerde kinderen lezen, die voor hun leeftijdgenoten de geaardheid van hun ouders geheim proberen te houden en hierbij veel spanning, angst, schaamte en frustratie ondervinden – waarschuuwt George Alan Rekers, professor in neurolinguistiek en gedragswetenschappen aan de universiteit van de Amerikaanse staat South-Carolina.
De professor wees erop, dat de psychische gezondheid van deze, van hun biologische ouders gescheiden, en hierdoor emotioneel nog veel meer kwetsbare kinderen, nog extra wordt bedreigd door het feit, dat zij zich in aan moeten passen aan een leefomgeving die opmerkelijk korter en labieler van aard is dan een huwelijk tussen een man en een vrouw. Bij homoseksuele en lesbische koppels komen statistisch vaker psychische en gedragsproblemen, scheiding, drugsgebruik, pedofilie en zelfmoord voor, dan bij natuurlijke koppels. Hierdoor voelen deze kinderen constant de dreiging om teruggeplaatst te worden naar het kindertehuis of overgeplaatst te worden naar een ander pleeggezin.
De conferentie in Mexico werd gehouden naar aanleiding van het feit dat de wetgevende macht van Mexicostad het voor homoseksuele en lesbische koppels mogelijk maakte om kinderen te adopteren. In de Amerikaanse staat Florida werd juist naar aanleiding van deze studie van professor Rekers het adoptieverbod voor homoseksuele en lesbische koppels gehandhaafd
De volledige studie van de professor kan men hier lezen:
http://www.catholiceducation.org/articles/homosexuality/ResearchReviewHomosexualParenting.pdf
© Magyar Kurir
http://www.magyarkurir.hu/?m_op=view&id=31314
maandag 12 april 2010
Huzarenkapitein van God - István Tabódy
"Als u in mijn plaats was..."
István Tabódy (1 april 1921- 25 september 2000) heeft meer dan 18 jaar in de gevangenis doorgebracht: Zijn laatste, 11 jaar lange gevangenisstraf duurde tot 30 december 1972.
Zoals zo veel zonen van de meeste verarmde gentry families in Hongarije na WO I, ziet hij zich genoodzaakt om voor een militaire carriére te kiezen. Hij dient als huzarenofficier in het Hongaarse leger. Vanaf 1945 tot 1947 werkt hij bij de Ministerie van Landbouw in de rang van kapitein.
In 1947 wordt hij beschuldigd van spionage en zonder rechterlijk vonnis naar het interneringskamp Kistarcsa gedeporteerd. Hier roept de Heer hem tot het priesterschap.
In het interneringskamp wordt hij op 20 augustus 1948 -na een mislukte vluchtpoging - voor 5 en ½ maanden in een isoleertoren geplaatst. Na maanden van ontbering door de honger en vrieskou smijt hij zijn binnengesmokkelde Bijbel op de grond: “Is dit de manier waarop Gij voor de vogeltjes van de hemelen zorgt?” – roept hij uit. Waarop de celdeur opengaat, en de bewaker hem een toegestuurd pakje etenswaren overhandigt. Hij is diep ontroerd. Na 2 weken vraagt hij om een teken, om uit te kunnen sluiten dat het voorgaande gebeuren geen toeval was: waarop een medegevangene met een stuk brood naar hem toe komt, met de mededeling dat een zojuist vrijgekomen celgenoot zijn laatste voor hem achterliet.
In 1950 wordt hij naar het geheime kamp te Recsk in de Mátragebergte overgebracht. De medegevangenen waren eenduidig van mening dat hij oprecht, hard voor zichzelf en solidair met anderen was tijdens de gevangenschap. Hier kan hij ondervinden wat sterker is: haat of liefde. Een bewaker stelt hem een keer de vraag: “Tabódy, als u in mijn plaats was, hoeveel keer zou u mij willen villen?” Hij antwoordt: Geen enkele keer, ik ben een christen, en ik moet iedereen lief hebben. “Hebt u mij lief ?” vraagt de bewaker en tuigt hem vreselijk af en gooit hem terug in zijn cel. Dit herhaalt zich nog twee keer (de derde keer kan hij zich haast niet meer bedwingen om niet terug te slaan) Maar hij zegt toch: Ja, ik heb u lief. De bewaker draait zich om en verlaat de cel. Na enkele minuten komt hij terug met zijn eigen eten voor hem. Vanaf dit tijdstip wordt deze man zijn beschermer in de gevangenis.
In 1953 komt hij vrij met een amnestie door ministerpresident Imre Nagy en hij werkt als ontlader en begint zijn priesterstudies. Wegens zijn verzet om deel te nemen aan de door de Staat gecontroleerde zgn. “vredespriestersbeweging” verbiedt de Staatstoezicht voor Kerkelijke Aangelegenheden hem in 1955 om verder te studeren. Ministerpresident András Hegedüs willigt zijn verzoek in om verder te mogen studeren en hij keert naar het seminarie terug. Wegens sympathie voor de Hongaarse opstand krijgt hij 7 maanden gevangenisstraf. Na zijn vrijlating wordt hij tot priester gewijd. Wegens zijn herhaaldelijke weigering om deel te nemen aan de vredespriesterbeweging (de regime heeft hem de bisschopsambt "aangeboden" in ruil voor zijn deelname aan deze beweging) en voor het in het geheim organiseren van een seminarie krijgt hij in 1961 een gevangenisstraf van 12 jaar voor “georganiseerde samenzwering tegen de Staat”. Op 30 december 1972 mag hij vrij en werkt als priester op verschillende plaatsen... In 1992 werd hij tot kanunnik van Székesfehérvár benoemd en werd hij ook gerehabiliteerd en tot majoor-generaal benoemd door het Hongaarse leger. Na zijn dood postuum de rang colonel-in-functie.
bronnen:
http://ujember.katolikus.hu/Archivum/001008/1601.html
http://lexikon.katolikus.hu/T/Tabódy.html
http://hu.wikipedia.org/wiki/Tab%C3%B3dy_Istv%C3%A1n
zondag 4 april 2010
maandag 8 februari 2010
Katholieke martelaren van de 20e eeuw-5
Bishop Zoltán Meszlényi
The beatification of Zoltán Meszlényi, auxiliary Bishop of the Esztergom-Budapest Archdiocese, who died in March 1951, took place at the Basilica of Esztergom on 31st October 2009.
The celebration took place during Holy Mass celebrated by Card. Péter Erdő, Archbishop of Esztergom-Budapest. Archbishop Angelo Amato, Prefect of the Congregation for the Causes of Saints was also present for the celebration.
The biography of Bishop Zoltán Meszlényi can be downloaded from the attached file below.
Feast day: March 4th
Magyar Kurír
http://www.magyarkurir.hu/fajlok/hirek/29707/Meszlenyi_EN.doc
Abonneren op:
Posts (Atom)